مقدمه ای بر پایش سلامت سازه

 هدف از پایش سلامت سازه، ارائه‌ی گزارشی از وضعیت مصالح سازه، اعضای سازه و در نهایت مجموعه‌ی اعضا در کنار هم به عنوان یک مجموعه هماهنگ، در طول چرخه عمر سازه می‌باشد. اتفاقاتی مانند اثر محیط بر سازه و یا حوادث اتفاقی (مانند زلزله) می توانند وضعیت سازه و رفتار استاتیکی و یا دینامیکی آن را تغییر دهند. این تغییرات در رفتار سازه می تواند در پارامتر های مشخصی از سازه تاثیر گذاشته و باعث تغییر آنها گردد.با تعیین وضعیت این پارامترها و مقایسه آنها با شرایط اولیه، می‌توان میزان آسیب وارده را تعیین و درباره‌ی عمر باقیمانده‌ی سازه بحث نمود.روش های پایش سلامت سازه راهی نوین برای ارزیابی عملکرد و رفتار سازه می باشد. با مجموعه‌ای از حسگرها، مصالح هوشمند، جمع‌آوری داده‌ها و پردازش آن‌ها، می‌توان طراحی انجام شده را کنترل و یا اصلاح نمود، رفتار سیستم سازه‌ای را مدیریت کرد و یا در مراحل بالاتر روش‌های طراحی فعلی و آیین نامه‌های مربوطه را اصلاح نمود.

(ref. USGS)                                                                          

برای سازندگان یک سیستم سازه‌ای، نگهدارندگان و همچنین برای بهره‌وران آن، ثبات و یکپارچگی سازه و همچنین ایمنی آن، بیشترین اهمیت را دارد.افزایش امنیت و ایمنی یکی از انگیزه‌های اصلی برای استفاده کنندگان از سازه می‌باشد. این امر به خصوص پس از حوادثی مانند زلزله و یا دیگر رخدادهای اتفاقی که منجر به آسیب رسیدن به سازه می‌شوند اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند.

بنابراین می‌توان با اطمینان گفت که پایش سلامت سازه :

• این امکان را به کاربران سازه می‌دهد که سازه را در شرایط بهینه‌تری قرار دهند.
• همچنین زمان صرف شده برای تعمیر و نگهداری کاهش یافته
• از شکست‌های ناگهانی سازه جلوگیری می‌شود.
• به سازندگان این امکان را می‌دهد که کیفیت تولیدات خود را افزایش دهند.
• نحوه‌ی نگهداری و تعمیرات دوره‌ای را ارتقاء و بهبود می‌بخشد. به این صورت که به جای تعمیرات دوره‌ای و زمان‌بندی شده، تعمیرات بر اساس عملکرد (ویا وضعیت) جایگزین می‌شود. بدین وسیله در بسیاری از هزینه‌های نگهداری صرفه‌جویی می‌گردد.
• خطای انسانی را کاهش داده و امنیت و اطمینان به سیستم را افزایش می‌دهد.