ارتعاش محیطی (2)

مراحل انجام آزمون لرزه با استفاده از ارتعاش محیطی:

•با نصب حسگر های مناسب در نقاط مختلف سازه اقدام به ثبت لرزش سازه می نماییم

•در انتخاب فرکانس سنپلینگ دقت گردد و به مقداری انتخاب گردد تا امکان ثبت کلیه مود های ارتعاشی عمده سازه را فراهم نماید.(فرکانس نایکیست بزرگتراز فرکانس بیشترین مود موجود سازه باشد) 

•مناسب تر است جهت به حداقل رساندن نوفه (Noise) این اندازه گیری در هنگام شب انجام گیرد.

•بمنظور انجام تحلیل مودال، مدت زمان طولانی از ارتعاش سازه ثبت گردد تا با استفاده از تکنیک های پردازش (میانگین گیری مجموعه ای) نسبت به کاهش نوفه اقدام گردد.

•پس از ثبت ارتعاش، می بایست کلیه سیگنال های ثبت شده به وسیله حسگر ها به طور دقیق مورد بازبینی قرار گیرند، تا از وجود پالس و یا نوفه غیر متعارف در اندازه گیری ها اجتناب گردد.

•اصلاح خط مبناء سیگنال ها، حذف میانگین سیگنال، اعمال فیلتر مناسب به سیگنال ها جهت پردازش صحیح آنها

• و در آخر انتخاب روشی جهت تحلیل داده ها (روش های حوزه زمان یا فرکانس، روش های پارامتری و یا غیر پارامتری ....) 

ارتعاش محیطی (1)

یکی از راه های انجام آزمون لرزه در سازه استفاده از ارتعاش محیطی (microtremor/ ambient vibration) می باشد. این ارتعاش ناشی از عوامل متعدد مانند : ترافیک، باد، امواج ناشی از تجهیزات ارتعاشی در مجاورت ویا در فاصله دور از سازه، امواج دریا و ... می باشد. اگر چه منبع و ماهیت این امواج دقیقا قابل شناسایی نمی باشد، ولی این امواج موجود در محیط باعث مرتعش شدن سازه می گردند.

انجام آزمون ارتعاش محیطی ارزان و سریع بوده و فقط نیاز به استقرار حسگر های مناسب در سازه می باشد. با اندازه گیری و تحلیل داده های ناشی از ارتعاش محیطی می توان رفتار دینامیکی سازه را در محدوده ی خطی (بعلت دامنه بسیار کوچک امواج) بررسی و تحلیل نمود. از ارتعاش محیطی می توان در انواع سازه های سخت و نرم استفاده نمود ولی برای سازه های نرم مناسب تر می باشد.

در پست بعدی نحوه انجام این آزمون را تشریح خواهم کرد.