حسگرهای پایش سلامت سازه (SHM) به دسته‌بندی‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام برای تشخیص و پایش ویژگی‌های خاصی از سازه‌ها طراحی شده‌اند. برخی از انواع حسگرهای پایش سلامت سازه عبارتند از:
1. حسگرهای کرنش (Strain Sensors):
- حسگرهای فویل مقاومت کرنش (Strain Gauge): از این حسگرها برای اندازه‌گیری کرنش‌های مکانیکی در سازه استفاده می‌شود.
- حسگرهای فیبر نوری کرنش (Fiber Optic Strain Sensors): این حسگرها حساسیت بالا و مقاومت خوبی در برابر شرایط محیطی دارند.
2. حسگرهای جابجایی و تغییرمکان (Displacement Sensors):
- حسگرهای جابجایی خطی (Linear Displacement Sensors): برای اندازه‌گیری جابجایی‌های خطی استفاده می‌شوند.
- حسگرهای جابجایی دوار (Rotary Displacement Sensors): برای اندازه‌گیری جابجایی‌های زاویه‌ای مناسب هستند.
3. حسگرهای شتاب (Accelerometers):
- این حسگرها برای اندازه‌گیری شتاب‌های وارد بر سازه‌ها و تحلیل دینامیک سازه به کار می‌روند.
4. حسگرهای فیبر نوری (Fiber Optic Sensors):
- حسگرهای براگ فیبر نوری (Fiber Bragg Grating - FBG): برای اندازه‌گیری کرنش، دما و سایر پارامترهای فیزیکی استفاده می‌شوند.
- حسگرهای اینترفرومتری فیبر نوری (Fiber Optic Interferometric Sensors): دقت بالایی در اندازه‌گیری دارند.
5. حسگرهای دما (Temperature Sensors):
- برای اندازه‌گیری و مانیتورینگ دمای سازه‌ها استفاده می‌شوند.
6. حسگرهای رطوبت (Humidity Sensors):
- این حسگرها میزان رطوبت محیط اطراف سازه را اندازه‌گیری می‌کنند.
7. حسگرهای آکوستیک (Acoustic Emission Sensors):
- برای تشخیص ترک‌ها و عیوب داخلی سازه‌ها از طریق امواج صوتی ایجاد شده استفاده می‌شوند.
8. حسگرهای راداری (Radar Sensors):
- این حسگرها برای مانیتورینگ تغییرات سطحی و داخلی سازه‌ها از طریق امواج رادار استفاده می‌شوند.
9. حسگرهای فراصوتی (Ultrasonic Sensors):
- این حسگرها برای بررسی ترک‌ها و خرابی‌های داخلی سازه‌ها با استفاده از امواج فراصوت به کار می‌روند.
